Het Dean Stark-apparaat (ook wel de Dean Stark-val genoemd) is het glazen toestel dat bij sommige scheikundige experimenten wordt gebruikt om water aan een reactie te ontrekken.
Het is in 1920 uitgevonden door Ernest. W. Dean en David D. Stark als een 'handige methode voor de bepaling van de hoeveelheid water in petroleum en andere organische emulsies'.