Als twee lichtgolven van dezelfde frequentie en dezelfde amplitude in fase in een punt op het scherm arriveren, gaan ze superponeren wat een interferentiepatroon oplevert. Er verschijnen zones die maximaal verlicht zijn, en zones die niet verlicht zijn. De afstand tussen twee verlichte of twee donkere banden op het scherm wordt de interferentieafstand genoemd.
De waarneming van deze interferentiebanden is het onweerlegbare bewijs dat licht wordt overgedragen door golven. De interferometerexperimenten van Thomas Young en Augustin Fresnel aan het begin van de 19e eeuw waren een eerste bevestiging van een reeds een eeuw daarvoor door Huyghens geformuleerde theorie dat licht zich gedraagt als een golf en niet, zoals het corpusculaire model van Isaac Newton suggereert, als een deeltjesstroom.
Opmerking: Tegenwoordig weten we dat licht zich afhankelijk van het experiment soms als een golf en soms als een deeltjesstroom gedraagt. Dit is de golf-deeltjesdualiteit.
Klik en versleep de schuifregelaars om de instellingen te wijzigen.