Genetische drift

De animatie rol van toeval in de evolutie illustreert op fraaie wijze hoe een simpel toevalsspel uitmondt op een verlies aan biodiversiteit. Deze animatie herneemt hetzelfde idee in het geval van seksuele voortplanting voor diploïde organismen.

Dit kan contra-intuïtief lijken maar de simpele willekeurige vermenging van de allelen mondt onvermijdelijk uit in een verlies aan genetische biodiversiteit. De grafiek getuigt van de evolutie in de tijd van de allelenfrequentie in de loop der generaties. Een markering geeft aan in welke generatie een allele verloren is gegaan. Het doel van deze simulatie is het bevestigen van de hypothese volgens welke de vermindering van de diversiteit des te sneller gaat naarmate de sterkte zwakker is.

Zoals zo vaak het geval is in de statistiek, is het belangrijk om meerdere steekproeven met hetzelfde uitgangspunt te nemen alvorens conclusies te trekken. Men kan dus vragen stellen over het bestaan van een verband tussen de sterkte van een populatie en het aantal generaties waarna er voor een gegeven gen slechts één enkele allele overblijft.

Een vergelijkingsstudie tussen twee steekproeven genomen onder dezelfde beginvoorwaarden (sterkten, genotypen) maakt het mogelijk bepaalde evolutietheorieën te benaderen als het effect van een stichter, ecologische isolatie, knelpunt...

We benadrukken dat de optie 'De mutatie activeren' het mogelijk maakt de genetische drift te illustreren die mogelijk ook een bron van diversiteit is in het laten verschijnen en verder verspreiden van nieuwe genen.

Bron: Philippe Cosentino, hoogleraar natuurwetenschappen aan de universiteit van Nice (link).